1. Długość i kształt :Czapla modra ma długi, spiczasty dziób przypominający włócznię. Długość dzioba pozwala czapli dotrzeć do płytkich wód lub równin błotnistych i schwytać ofiarę pod wodą.
2. Ząbki :Na krawędziach dzioba czapli znajdują się małe, ostre ząbki, które działają jak maleńkie zęby skierowane do tyłu. Dzięki tym ząbkom czapla pewnie chwyta śliską ofiarę i nie pozwala jej uciec.
3. Funkcja sensoryczna :Dziób czapli modrej jest dobrze unerwiony receptorami czuciowymi, dzięki czemu jest bardzo wrażliwy na dotyk. Ta czułość pozwala czapli wykryć nawet najmniejszy ruch ofiary pod wodą lub ukrytej w roślinności.
4. Żuchwy :Górna i dolna szczęka dzioba tworzą funkcjonalną parę. Górna żuchwa jest lekko wydłużona i zachodzi na dolną, dzięki czemu czapla może mocno chwycić swoją ofiarę.
5. Mechanizm szybkiego uderzenia :Czaple modre mają niezwykłą kontrolę nad swoimi dziobami. Potrafią szybko i precyzyjnie wysunąć szyję i dziób do przodu, aby błyskawicznie przebić ofiarę włócznią. Nagłe uderzenie pozwala im skutecznie łapać szybkie i uciekające stworzenia wodne.
6. Rozmiar szczeliny :Czaple mają stosunkowo szeroki rozwarcie (maksymalny otwór między żuchwami), umożliwiający im połknięcie dużej ofiary w całości lub, jeśli to konieczne, oderwanie znacznych kawałków pożywienia.
7. Narzędzie wielofunkcyjne :Oprócz łapania zdobyczy dziób spełnia także kilka innych funkcji dla czapli, takich jak pielęgnacja piór, czyszczenie, budowanie gniazd i obrona przed drapieżnikami.
Te adaptacje dziobów pozwalają czaplom błękitnym wykorzystywać swoją rybożerną (ryby) i oportunistyczną strategię żerowania w różnorodnych siedliskach płytkich wód, skutecznie chwytając i zjadając różnorodne stworzenia wodne, w tym ryby, żaby, owady wodne, małe ssaki, a nawet gadzina.