Układ słuchowy oleistego ma szereg adaptacji umożliwiających echolokację:
1. Wrażliwy słuch:Ptaki oleiste mają niezwykle wrażliwy zmysł słuchu, a uszy mają kształt lejków, które wzmacniają dźwięki. Dzięki temu mogą wykryć nawet słabe echa.
2. Wołania echolokacyjne:Ptaki olejowe wytwarzają serię kliknięć o wysokiej częstotliwości, o różnej intensywności i czasie trwania, służących jako sygnały echolokacyjne. Te kliknięcia powstają podczas lotu ptaków, pomagając im w stworzeniu mentalnej mapy otoczenia.
3. Wzmocnienie dźwięku:Lejkowate uszy ptaków olejowych działają również jako wzmacniacze dźwięku, zwiększając intensywność przychodzących ech i czyniąc je bardziej słyszalnymi.
4. Percepcja czasu:Ptaki oleiste potrafią rozróżnić wychodzące wezwania echolokacyjne od ech powracających, nawet jeśli oddzielają je krótkie odstępy czasu. Umożliwia to dokładne określenie lokalizacji obiektów na podstawie opóźnienia echa.
5. Słuch przestrzenny:Ptaki oleiste mają doskonałe zdolności słuchu przestrzennego, co pozwala im dokładnie określić kierunek i odległość obiektów na podstawie odbieranego echa. Pomaga im to poruszać się po środowisku i lokalizować zdobycz.
Należy zauważyć, że zdolności echolokacyjne ptaków oleistych są najskuteczniejsze w całkowitej ciemności ich siedlisk jaskiniowych. W jaśniejszych warunkach w nawigacji i żerowaniu bardziej polegają na wzroku i węchu.