Uważa się, że wczesne próby udomowienia indyków miały miejsce w Meksyku i Ameryce Środkowej przez cywilizacje prekolumbijskie, takie jak Aztekowie i Majowie. Te rdzenne społeczności ceniły indyki jako źródło pożywienia, ale miały także znaczenie kulturowe i religijne. Dowody archeologiczne sugerują, że udomowienie rozpoczęło się już w 200 roku p.n.e. na obszarze dzisiejszego Meksyku.
Udomowienie doprowadziło do rozwoju kilku ras indyków o różnych cechach i wyglądzie. Kiedy europejscy odkrywcy napotkali indyki w obu Amerykach w XV i XVI wieku, sprowadzili te udomowione ptaki do Europy, Azji i Afryki, przyczyniając się do ich globalnego rozprzestrzeniania się.
W wyniku dalszej selektywnej hodowli i hybrydyzacji powstało wiele ras indyków, w tym indyk biały szerokopiersiowy, który jest obecnie najpopularniejszym typem indyka hodowanego komercyjnie do produkcji mięsa. Na przestrzeni wieków indyki stały się integralną częścią różnych kultur i kuchni na całym świecie i są szczególnie kojarzone z obchodami Święta Dziękczynienia w Ameryce Północnej.