Idiopatyczny: Oznacza to, że dokładna przyczyna jest nieznana i często występuje u starszych psów dużych ras.
Zaburzenia nerwowo-mięśniowe: Mogą one wpływać na nerwy i mięśnie kontrolujące krtań, prowadząc do paraliżu. Przykładami są miastenia i zapalenie wielomięśniowe.
Trauma: Urazy szyi lub okolicy głowy, takie jak urazy tępym narzędziem lub urazy penetrujące, mogą uszkodzić nerwy lub mięśnie biorące udział w ruchu krtani, powodując paraliż.
Wady wrodzone :Niektóre rasy psów, takie jak Bouviers des Flandres, buldogi i rottweilery, mogą mieć wrodzoną predyspozycję do porażenia krtani z powodu nieprawidłowości anatomicznych krtani.
Nowotwory :Narośla lub guzy w okolicy szyi, takie jak nowotwory lub ropnie, mogą uciskać nerwy lub utrudniać ruch krtani, powodując paraliż.
Infekcje :Infekcje wirusowe lub bakteryjne mogą powodować stan zapalny i obrzęk krtani lub jej okolic, prowadząc do tymczasowego lub trwałego paraliżu.
Toksyny :Narażenie na niektóre toksyny, takie jak metale ciężkie lub pestycydy, może uszkodzić nerwy i mięśnie związane z funkcją krtani.
Zaburzenia neurologiczne: Choroby atakujące mózg lub ośrodkowy układ nerwowy, takie jak zapalenie mózgu lub udar, mogą również prowadzić do porażenia krtani w wyniku uszkodzenia nerwów.
Rozpoznanie porażenia krtani wymaga dokładnego badania fizykalnego, w tym oceny układu oddechowego psa i stanu neurologicznego. Mogą być zalecane dodatkowe badania, takie jak prześwietlenia rentgenowskie, techniki obrazowania i elektromiografia, aby określić konkretną przyczynę porażenia i zalecić odpowiednie leczenie.