Co to jest kultura i wrażliwość moczu?

Test hodowli i wrażliwości moczu, często skrócony jako C&S moczu, jest procedurą laboratoryjną stosowaną do identyfikacji i określania wrażliwości antybiotyków bakterii lub innych mikroorganizmów obecnych w próbce moczu. Pomaga pracownikom służby zdrowia zdiagnozować infekcje dróg moczowych (UTIS) i prowadzić odpowiednie leczenie antybiotyków. Oto wyjaśnienie, co obejmuje test kultury i wrażliwości moczu:

Kolekcja moczu:

- Otrzymasz sterylny pojemnik przez lekarza, aby zebrać próbkę moczu.

- Konieczne jest oczyszczenie obszaru narządów płciowych przed zebraniem próbki, aby zminimalizować zanieczyszczenie.

- Zostaniesz poproszony o podanie średniej próbki moczu, co oznacza uruchomienie strumienia moczu, a następnie zbieranie części przepływu w sterylnym pojemniku i normalne uzupełnienie oddawania moczu.

- Próbka moczu powinna być niezwłocznie dostarczona do laboratorium, najlepiej w ciągu kilku godzin od pobrania, aby zapewnić dokładne wyniki.

Kultura:

- W laboratorium niewielka ilość próbki moczu jest zaszczepiona na sterylne płytki hodowlane zawierające różne pożywki wzrostowe.

- Te płytki hodowlane zapewniają korzystne warunki wzrostu mikroorganizmów.

- Płytki są inkubowane w odpowiedniej temperaturze i obserwowane przez kilka dni. W tym czasie, jeśli jakiekolwiek bakterie lub inne mikroorganizmy występują w próbce moczu, będą rosły i pomnożą się na pożywkach hodowlanych, tworząc widoczne kolonie.

Testowanie wrażliwości:

- Po zaobserwowaniu wzrostu bakterii na płytkach hodowlanych przeprowadza się test wrażliwości w celu ustalenia, które antybiotyki są skuteczne przeciwko specyficznym bakteriom powodującym zakażenie.

- Obejmuje to umieszczenie małych dysków lub pasków impregnowanych antybiotykami w pobliżu kolonii bakteryjnych na płytkach hodowlanych.

- Jeśli bakterie są podatne na antybiotyk, wzrost bakterii wokół dysku antybiotykowego zostanie zahamowany, tworząc wokół niego wyraźną strefę.

- Rozmiar strefy hamowania wskazuje poziom podatności na specyficzny antybiotyk.

Analizując wzorce wzrostu, morfologię kolonii i wyniki wrażliwości, specjaliści laboratoryjni mogą zidentyfikować rodzaj bakterii lub innych mikroorganizmów powodujących UTI i określić, które antybiotyki są najbardziej skuteczne w leczeniu. Informacje te pomagają dostawcom opieki zdrowotnej przepisać odpowiednie antybiotyki, zapewniając ukierunkowane i skuteczne zarządzanie infekcją.