1. Ewolucja współpracy :Teoria gier pomaga wyjaśnić, w jaki sposób współpraca między zwierzętami może pojawić się i przetrwać bez władzy centralnej. Na przykład koncepcja altruizmu wzajemnego wyjaśnia, w jaki sposób zwierzęta mogą wykonywać działania altruistyczne wobec innych, oczekując przyszłej wzajemności.
2. Gra Hawk-Dove :Ten klasyczny model teorii gier analizuje konflikty, w których jednostki mogą przyjąć agresywną („jastrząb”) lub pokojową („gołąb”) strategię podczas rywalizacji o zasoby. Przewidując, kiedy dana strategia będzie korzystna, gra Hawk-Dove wyjaśnia, kiedy może wystąpić walka lub odwrót.
3. Powtarzający się dylemat więźnia :Ta powtarzana wersja dylematu więźnia bada współpracę w sytuacjach, gdy zwierzęta wielokrotnie się spotykają. Ewolucyjna teoria gier przewiduje, że w takich grach strategie takie jak „wet za wet” (odwet, po którym następuje współpraca) mogą z czasem sprzyjać współpracy.
4. Sygnalizacja :Teoria gier bada zachowania sygnalizacyjne, które umożliwiają zwierzętom komunikowanie swoich zamiarów innym. Na przykład u wielu gatunków przejawy agresji lub zalotów sygnalizują siłę zwierzęcia lub chęć współpracy, dostarczając informacji kształtujących późniejsze interakcje.
5. Zachowanie związane z żerowaniem :Teoria gier oferuje wgląd w optymalne strategie żerowania zwierząt. Zwierzęta mogą stanąć w obliczu kompromisu między poszukiwaniem wysokiej jakości, ale ryzykownej żywności, a bezpieczniejszymi opcjami o niskiej jakości. Modele teorii gier pomagają przewidzieć, kiedy zwierzęta powinny przełączać się między strategiami.
6. Zaloty i krycie :Do zrozumienia dynamiki doboru partnerów i zachowań reprodukcyjnych zastosowano teorię gier. Modele analizują, w jaki sposób cechy takie jak zgodność genetyczna i inwestycje rodziców wpływają na preferencje kojarzenia.
7. Komunikacja :Teoria gier przyczyniła się do zrozumienia systemów komunikacji zwierząt i ewolucji sygnałów. Sygnalizacja może być analizowana jako gra pomiędzy sygnalistą a odbiorcą, w której wypłata sygnalisty zależy od reakcji odbiorcy na sygnał.
8. Zbiorowe podejmowanie decyzji :W przypadku gatunków, w przypadku których grupy angażują się w zbiorowe podejmowanie decyzji, na przykład w stadach ptaków lub koloniach mrówek, teoria gier może pomóc wyjaśnić, w jaki sposób jednostki osiągają konsensus lub koordynują swoje zachowanie.
9. Zachowanie przestrzenne :Teorię gier można wykorzystać do analizy zachowań terytorialnych, wzorców rozproszenia i selekcji siedlisk. Zwierzęta mogą wybierać swoje terytoria lub rozchodzić się w sposób optymalizujący ich dostęp do zasobów, unikając jednocześnie konkurencji.
Teoria gier zapewnia rygorystyczne i matematyczne ramy do badania tych złożonych interakcji i wzorców zachowań u zwierząt, dostarczając cennych informacji na temat ich zachowań adaptacyjnych i strategii ewolucyjnych.