Zachowania można dalej klasyfikować ze względu na ich funkcję. Niektóre zachowania są niezbędne do przetrwania, na przykład jedzenie i spanie. Inne służą do komunikacji, takiej jak rozmowa i mowa ciała. Jeszcze innych używa się do przyjemności, na przykład grania w gry i słuchania muzyki.
Zachowaniami steruje układ nerwowy. Mózg wysyła sygnały do mięśni, które następnie kurczą się i poruszają ciałem. Mózg odbiera także sygnały ze zmysłów, które informują go o tym, co dzieje się w otoczeniu. Informacje te są następnie przetwarzane przez mózg, który decyduje, jak zareagować.
Na zachowania może wpływać wiele czynników, w tym genetyka, środowisko i kultura. Genetyka odgrywa rolę w określaniu naszego podstawowego temperamentu i zdolności. Środowisko również odgrywa rolę, ponieważ nasze doświadczenia mogą kształtować nasze zachowanie. Kultura wpływa również na zachowanie, ponieważ uczy nas, co jest uważane za akceptowalne, a co niedopuszczalne.
Zachowania można zmieniać poprzez naukę. Można tego dokonać różnymi metodami, takimi jak warunkowanie instrumentalne, warunkowanie klasyczne i uczenie się społeczne. Warunkowanie instrumentalne opiera się na zasadzie wzmocnienia, co oznacza, że istnieje większe prawdopodobieństwo powtórzenia zachowania, jeśli wiąże się z pozytywnym skutkiem. Warunkowanie klasyczne opiera się na zasadzie skojarzeń, co oznacza, że zachowanie można powiązać z neutralnym bodźcem. Uczenie się społeczne opiera się na zasadzie naśladownictwa, co oznacza, że możemy uczyć się zachowań obserwując innych.
Zachowania można wykorzystać do zrozumienia osobowości, motywacji i wartości danej osoby. Można je również stosować do diagnozowania i leczenia zaburzeń psychicznych.