2. Utrata siedlisk: Mewa kość słoniowa rozmnaża się na odległych wyspach i obszarach przybrzeżnych. Siedliskom tym zagraża działalność człowieka, taka jak rozwój wybrzeża, zanieczyszczenie i zmiany klimatyczne. W rezultacie mewa kość słoniowa traci swoje miejsca gniazdowania i żerowania.
3. Zmiany klimatyczne: Zmiana klimatu wpływa również na populację mewy kości słoniowej. Arktyka ociepla się w dwukrotnie szybszym tempie niż średnia światowa, co powoduje topnienie lodu morskiego i ograniczanie dostępności odpowiednich miejsc rozrodu mewy kości słoniowej.
4. Choroba: Choroby ptaków mogą również stanowić poważne zagrożenie dla populacji mewy kości słoniowej. Jedną z chorób budzących szczególne obawy jest ptasia grypa (AI), która jest wysoce zaraźliwym wirusem, który może powodować problemy oddechowe i neurologiczne u ptaków. W Arktyce wykryto sztuczną inteligencję, a mewa pospolita jest jednym z gatunków podatnych na wirusa.
5. Niski sukces reprodukcyjny: Mewa Ivory ma niski współczynnik reprodukcji. Zwykle składa tylko jedno jajo rocznie, a wyklucie się z jaja zajmuje około 30 dni. Pisklęta są wówczas zastępcami, co oznacza, że po wykluciu są bezradne i wymagają stałej opieki ze strony rodziców. W rezultacie mewa kość słoniowa ma wysoki wskaźnik śmiertelności piskląt.