Dlaczego niewielka liczba ocalałych tygrysów jest przyczyną zmartwienia genetyki?

Niewielka liczba ocalałych tygrysów jest przyczyną zmartwień z punktu widzenia genetyki z powodu zjawiska znanego jako dryf genetyczny. Dryf genetyczny odnosi się do losowej fluktuacji częstotliwości alleli w populacji w czasie. W małych populacjach dryf genetyczny może mieć bardziej wyraźny efekt, co prowadzi do utraty różnorodności genetycznej.

Oto dlaczego dryf genetyczny jest problemem dla małych populacji tygrysów:

1. Utrata zmienności genetycznej:Małe populacje tygrysów są bardziej podatne na utratę zmienności genetycznej z powodu losowych wahań. Ta utrata zmienności zmniejsza zdolność populacji do dostosowania się do zmieniających się warunków środowiskowych, co czyni ją bardziej podatną na zagrożenia, takie jak choroby lub zmiany siedlisk.

2. Wbudownictwo:W małych populacjach szanse osobników kojarzających się z bliskimi krewnymi (wsobno) są wyższe. Inbreeding zwiększa prawdopodobieństwo odziedziczenia potomstwa dwa kopie tych samych szkodliwych recesywnych alleli, które mogą prowadzić do zaburzeń genetycznych i zmniejszenia ogólnej sprawności.

3. Zmniejszony sukces reprodukcyjny:Dryf genetyczny i wsobno mogą wpływać na sukces reprodukcyjny w małych populacjach tygrysów. Wraz ze spadkiem zmienności genetycznej jednostki mogą mieć zmniejszenie płodności, zwiększone wskaźniki nieprawidłowości rozwojowych i obniżenie ogólnej sprawności reprodukcyjnej.

4. Utrata unikalnych adaptacji:Małe populacje mogą stracić unikalne adaptacje genetyczne, które ewoluowały z czasem i są niezbędne do przetrwania w określonych siedliskach. Dostosowania te mogą zapewnić zalety w takich obszarach, jak polowanie, kamuflaż lub odporność na choroby, a ich utrata może jeszcze bardziej zmniejszyć odporność populacji.

5. Wąskie gardła genetyczne:Małe populacje mogą również doświadczać wąskich gardeł genetycznych, w których występuje nagły i znaczny zmniejszenie wielkości populacji. Może to spowodować poważną utratę różnorodności genetycznej, zaostrzenie skutków dryfu genetycznego i zwiększenie podatności populacji.

Utrzymanie wystarczającej i zróżnicowanej genetycznie populacji tygrysów ma kluczowe znaczenie dla ich długoterminowego przeżycia. Wysiłki ochrony, które priorytetowo traktują zdrowie genetyczne małych populacji tygrysów, takich jak ochrona siedlisk, monitorowanie genetyczne i strategie zarządzania populacją, są niezbędne do złagodzenia ryzyka genetycznego związanego z małymi rozmiarami populacji.