* Alka wielka: Alka wielka była nielotnym ptakiem, który kiedyś znaleziono w północnym Atlantyku. W XIX wieku polowano na niego aż do wyginięcia ze względu na mięso, pióra i jaja. Ponadto do zaniku liczebności tego gatunku mogła również przyczynić się choroba zwana ospą alki. Ospa alek to infekcja wirusowa, która może powodować zmiany skórne, problemy z oddychaniem i śmierć alek. Uważa się, że ospa alki mogła zostać rozprzestrzeniona wśród alk wielkich poprzez kontakt z zakażonymi tuszami.
* Puma wschodnia: Kuguar wschodni był podgatunkiem kuguara, który kiedyś występował we wschodnich Stanach Zjednoczonych. Polowano na niego aż do wyginięcia na początku XX wieku z powodu splotu czynników, w tym utraty siedlisk, polowań i chorób. Ponadto do zaniku liczebności tego gatunku mogła również przyczynić się choroba zwana nosówką. Nosówka to infekcja wirusowa, która może powodować objawy ze strony układu oddechowego, żołądkowo-jelitowego i neurologicznego u wielu zwierząt mięsożernych, w tym kuguarów. Uważa się, że nosówka mogła zostać przeniesiona wśród kuguarów wschodnich w wyniku kontaktu z zakażonymi psami domowymi.
* Tygrys tasmański: Tygrys tasmański był torbaczem znalezionym kiedyś w Australii. Polowano na niego aż do wyginięcia w XX wieku z powodu splotu czynników, w tym utraty siedlisk, polowań i chorób. Ponadto choroba zwana świerzbem mogła również przyczynić się do upadku tego gatunku. Świerzb to choroba skóry wywoływana przez roztocza, która może prowadzić do intensywnego swędzenia, wypadania włosów i infekcji. Uważa się, że świerzb mógł zostać rozprzestrzeniony wśród tygrysów tasmańskich w wyniku bliskiego kontaktu i dzielenia się norami.