Liście iglaste najlepiej przystosowują się do suchego środowiska, ponieważ mają małą powierzchnię, co ogranicza utratę wody w wyniku transpiracji. Mają również grubą skórkę, która jest woskową warstwą, która pomaga zapobiegać utracie wody. Dodatkowo liście iglaste często mają zapadnięte aparaty szparkowe, czyli małe pory, które umożliwiają wymianę gazową, ale także pomagają zmniejszyć utratę wody. Te adaptacje pozwalają roślinom o liściach przypominających igły przetrwać w suchym środowisku, w którym brakuje wody.