Kiedy klacz jest w okresie rui (rui), co w sezonie lęgowym zwykle zdarza się co 21–24 dni, jest otwarta na krycie. Ogier dosiada klaczy i wprowadza swojego penisa do jej pochwy, uwalniając nasienie zawierające plemniki. Układ rozrodczy klaczy składa się z jajników, jajowodów, macicy, szyjki macicy i pochwy.
Po kryciu plemniki przemieszczają się przez układ rozrodczy klaczy i jeśli któremuś z nich uda się zapłodnić komórkę jajową uwolnioną z jej jajników, rozpoczyna się ciąża. Ciąża konia trwa około 11 miesięcy (średnio 340 dni).
W czasie ciąży rozwijający się zarodek lub płód otrzymuje pożywienie od klaczy poprzez łożysko, które tworzy się w macicy. W miarę wzrostu płodu rozwijają się jego narządy i układy ciała, które ostatecznie przybierają kształt i cechy źrebaka.
Pod koniec ciąży wymię klaczy zaczyna się powiększać, a ona zaczyna produkować mleko w ramach przygotowań do karmienia źrebaka. Kiedy nadchodzi czas porodu, worek z wodą klaczy pęka i rozpoczyna się poród. Źrebię rodzi się zwykle głową do przodu, a pępowina zostaje odcięta po wykluciu się źrebaka.
Po urodzeniu źrebak jest zdany na matkę w zakresie pożywienia i opieki. Klacz często karmi źrebaka, dostarczając mu siarę (pierwsze mleko produkowane po porodzie), a następnie przechodzi na mleko zwykłe. Źrebak zaczyna także eksplorować otoczenie, stopniowo zyskując siłę i niezależność.
Konie zazwyczaj osiągają dojrzałość płciową w wieku od 2 do 3 lat, chociaż niektóre rasy mogą dojrzewać wcześniej lub później. Udana hodowla wymaga starannego zarządzania, w tym monitorowania cyklu rujowego klaczy i zapewnienia odpowiedniego momentu krycia.