Notochord:
Struna grzbietowa to elastyczna struktura przypominająca pręt, która biegnie wzdłuż grzbietowej (tylnej) strony zwierzęcia. Zapewnia wsparcie i pomaga zwierzęciu w poruszaniu się. U kręgowców w trakcie rozwoju struna grzbietowa zostaje zastąpiona kręgosłupem.
Przewód nerwu grzbietowego:
Rdzeń nerwowy grzbietowy to wiązka tkanki nerwowej biegnąca wzdłuż grzbietowej strony zwierzęcia. Odpowiada za koordynację ruchów zwierzęcia i reakcji sensorycznych. U kręgowców rdzeń nerwowy grzbietowy przekształca się w mózg i rdzeń kręgowy.
Szczeliny gardłowe :
Szczeliny gardłowe to otwory w gardle, które łączą gardło (tył gardła) ze środowiskiem zewnętrznym. U niektórych zwierząt szczeliny gardłowe służą do oddychania, a u innych do karmienia. U kręgowców szczeliny gardłowe rozwijają się w struktury takie jak trąbki Eustachiusza i migdałki.
Ogon poodbytowy :
Ogon poodbytowy to ogon wystający poza odbyt. U niektórych zwierząt ogon służy do poruszania się, podczas gdy u innych służy do utrzymywania równowagi lub jako organ magazynujący. U kręgowców ogon ginie w trakcie rozwoju u niektórych gatunków, podczas gdy u innych zostaje zachowany jako postać dorosła.
Akordy są podzielone na trzy podtypy:
Urochordata:
Urochordaty, znane również jako osłonice, to zwierzęta morskie o ciele przypominającym worek. Są to najbardziej prymitywne struny i obejmują zwierzęta, takie jak tryskacze i salwy.
Cefalochordane:
Cefalochordany, zwane również lancetami, to małe, przypominające ryby zwierzęta żyjące na piaszczystym lub błotnistym dnie. Są najbardziej podobne do strunowców przodków i obejmują zwierzęta takie jak Branchiostoma.
Kręgowce :
Kręgowce to najbardziej zróżnicowana i znana grupa strunowców. Należą do nich zwierzęta, takie jak ryby, płazy, gady, ptaki i ssaki. Kręgowce charakteryzują się obecnością kręgosłupa, który składa się z kręgów.