Kluczowe cechy Antechinus Swainsonii obejmują:
1. Mały rozmiar: Ssaki te są stosunkowo małe, dorosłe osobniki mierzą zazwyczaj od 7 do 15 centymetrów długości, nie licząc ogona.
2. Brązowawe futro: Kolor ich futra może różnić się od jasnobrązowego do bogatego, ciemnobrązowego.
3. Zachowanie w nocy: Antechinus Swainsonii to zwierzęta nocne, co oznacza, że są najbardziej aktywne nocą.
4. Samotna natura: Są to na ogół stworzenia samotne, z wyjątkiem okresu godowego.
5. Krótka żywotność: Te torbacze mają wyjątkowo krótką żywotność. Po intensywnym i prawie ciągłym łączeniu się w pary w okresie lęgowym, układ rozrodczy samców przestaje działać, a samce ostatecznie umierają z powodu stresu i wyczerpania. Ta ekstremalna strategia reprodukcyjna znana jest jako semelparity.
6. Reprodukcja: Rozmnażanie zwykle odbywa się podczas krótkiego okresu zimowego, zwanego sezonem godowym. Samice rodzą miot liczący od 5 do 15 młodych osobników, które noszą w torbie do czasu, aż osiągną odpowiedni wiek, aby stać się niezależnymi.
7. Dieta: Antechinus Swainsonii to oportunistyczni drapieżnicy, żywiący się głównie owadami, ale mogą też zjadać inne małe zwierzęta, takie jak pająki i jaszczurki.
Należy zauważyć, że termin „lotnicy australijscy” nie jest powszechnie uznawaną ani naukową nazwą Antechinus Swainsonii. Nie posiadają zdolności latania jak inne gatunki zwierząt.
Antechinus Swainsonii ma znaczenie ekologiczne jako kluczowy czynnik wpływający na równowagę ekosystemu. Kontrolują populacje owadów, przynosząc korzyści rolnictwu i lokalnemu ekosystemowi. Niestety, niektóre gatunki Antechinus są zagrożone z powodu utraty siedlisk, zmiany klimatu i innych czynników. Trwają działania ochronne mające na celu ochronę tych wyjątkowych i niezbędnych australijskich torbaczy.