Jak Gill Arch ustawił się w rybach?

U ryb łuki skrzelowe są serią kostnych lub chrząstkowych struktur położonych po brzusznej stronie głowy, wspierając skrzela i ułatwiając oddychanie. Układ łuków skrzelowych różni się w zależności od różnych grup ryb, ale jest zgodny z ogólnym wzorem.

Oto typowy układ łuków skrzelowych w rybach:

1. Łuki rozgałęzione :

- Ryby zwykle mają cztery pary rozgałęzionych łuków, ponumerowanych z przodu (przedniego) do tyłu (tylnej).

- Każdy łuk rozgałęziony składa się z serii kości lub chrząstek, w tym kości epiribranchii, ceratobranchii i hipobranchii.

- Łukami rozgałęzionymi obsługują i chronią delikatne włókna skrzelowe, które są odpowiedzialne za wymianę gazu.

2. Szczeliny skrzelowe :

- Pomiędzy każdą parą łuków rozgałęzionych znajduje się szczelina skrzelowa, która pozwala przepływać wodę nad skrzelami.

- Szczeliny skrzelowe są pokryte ochronną klapą skóry zwaną operculum.

- Operculum można otworzyć i zamykać, aby kontrolować przepływ wody nad skrzelami.

3. Włókna skrzelowe :

- Każdy łuk rozgałęziony nosi podwójny rząd włókien skrzelowych, znany również jako lamele gill.

- Włókna skrzelowe są wysoce unaczynione, zawierające sieć niewielkich naczyń krwionośnych, które ułatwiają wymianę tlenu i dwutlenku węgla między wodą a krwioodprętem.

4. Rakers :

- Niektóre ryby mają kostne lub chrząstkowe projekcje zwane rakersami wzdłuż wewnętrznej krawędzi łuków skrzelowych.

- Rakers pomagają w filtrowaniu cząstek i zanieczyszczeń z wody, uniemożliwiając im wejście do układu oddechowego.

5. Gill Arches artykulacja :

- łuki rozgałęzione są podłączone do czaszki i ze sobą przez stawy i więzadła.

- Ten układ pozwala na ruch łuków podczas oddychania, gdy ryba otwiera się i zamyka usta.

Ogólnie rzecz biorąc, układ łuków skrzelowych w rybach jest złożoną strukturą, która odgrywa kluczową rolę w oddychaniu, wymianie gazu i filtracji wody wchodzącej do układu oddechowego. Różnice liczby i morfologii łuków skrzelowych istnieją wśród różnych gatunków ryb, odzwierciedlając adaptacje do określonych siedlisk i strategii żywienia.