Niszczenie siedlisk :Trałowanie denne niszczy najważniejsze siedliska morskie, takie jak rafy koralowe, siedliska gąbek i łąki z trawą morską. Ekosystemy te są niezbędne do przetrwania różnych gatunków morskich oraz zapewniają pożywienie, schronienie i tereny lęgowe. Kiedy trawlery przepływają przez te obszary, zdrapują i miażdżą wszystko na swojej drodze, pozostawiając po sobie jałowe i naruszone dno morskie.
Przyłów :W przypadku włoków dennych występuje wysoki poziom przyłowów, co oznacza niezamierzone połowy gatunków innych niż docelowe. Wiele zwierząt morskich, takich jak delfiny, wieloryby, żółwie morskie i ptaki morskie, zaplątuje się w sieci i często zostaje zabitych lub rannych w trakcie tego procesu. Przyłowy przyczyniają się do wymierania liczebności tych wrażliwych gatunków i zakłócają delikatną równowagę ekosystemów morskich.
Przełowienie :Trawlery denne bezkrytycznie stosują metody połowów, poławiając zarówno gatunki docelowe, jak i inne. Praktyka ta doprowadziła do nadmiernej eksploatacji wielu stad ryb, spychając niektóre gatunki na skraj wyginięcia. Trałowanie denne niszczy także morski łańcuch pokarmowy, usuwając gatunki będące ofiarami innych drapieżników.
Zaburzenia dna morskiego :Ciężki sprzęt używany do trałowania dennego może spowodować znaczne uszkodzenia dna morskiego. Sieci zgarniają i zagęszczają osad, zmieniając jego strukturę i skład. Zakłócenie to może zakłócić naturalne procesy zachodzące na dnie morskim, wpływając na zbiorowiska denne, których przetrwanie jest od niego zależne.
Łowienie duchów :Zagubione lub wyrzucone narzędzia połowowe, w tym sieci, wędy i pułapki, mogą w dalszym ciągu chwytać i zabijać organizmy morskie nawet wtedy, gdy nie są już używane. Zjawisko to znane jest jako „połowy widmo” i przyczynia się do ciągłych szkód powodowanych przez trałowanie denne. Łowienie duchów może zaplątać i zabić zwierzęta morskie, pogłębiając spadek populacji morskiej.
Aby zaradzić niszczycielskim skutkom połowów włokiem dennym, rośnie zapotrzebowanie na zrównoważone praktyki połowowe i przyjęcie alternatywnych metod połowu, które minimalizują szkody w ekosystemach morskich i gatunkach innych niż docelowe. Wysiłki na rzecz ochrony środowiska morskiego powinny koncentrować się na ochronie kluczowych siedlisk, wdrażaniu przepisów dotyczących odpowiedzialnego rybołówstwa i promowaniu odpowiedzialnych wyborów konsumentów w celu wspierania zrównoważonych praktyk połowowych.