Ryby słodkowodne:
- Ryby słodkowodne żyją w środowisku hipotonicznym, w którym stężenie rozpuszczonych cząstek (głównie soli) w otaczającej wodzie jest niższe w porównaniu ze stężeniem cząstek w ich płynach ustrojowych.
- Aby zapobiec przedostawaniu się wody do organizmu poprzez osmozę, ryby słodkowodne wykształciły kilka adaptacji:
- Mają stosunkowo nieprzepuszczalną skórę i wyspecjalizowane struktury zwane komórkami chlorkowymi w skrzelach, które aktywnie transportują sole z wody do krwioobiegu, utrzymując wyższe wewnętrzne stężenie soli.
- Nerki odgrywają istotną rolę w regulacji równowagi wodno-jonowej poprzez selektywne ponowne wchłanianie wody i wydalanie nadmiaru soli.
- W porównaniu z rybami morskimi wytwarzają zmniejszoną ilość moczu, co pozwala oszczędzać wodę.
Ryby morskie:
- Ryby morskie żyją w środowisku hipertonicznym, co oznacza, że stężenie rozpuszczonych cząstek w wodzie morskiej jest wyższe niż stężenie ich płynów ustrojowych.
- Aby zapobiec utracie wody w wyniku osmozy, ryby morskie mają różne przystosowania:
- Piją duże ilości wody morskiej i aktywnie absorbują z niej potrzebne sole poprzez wyspecjalizowane komórki w skrzelach i jelitach.
- Ich nerki są przystosowane do wydalania nadmiaru soli i zagęszczania moczu w celu oszczędzania wody.
- Ich skóra jest mniej przepuszczalna dla wody w porównaniu do ryb słodkowodnych.
Podsumowując, ryby słodkowodne muszą aktywnie zapobiegać przedostawaniu się wody do organizmu, podczas gdy ryby morskie muszą oszczędzać wodę i aktywnie absorbować sole z otaczającej wody morskiej, aby utrzymać równowagę wodną i prawidłowe funkcje fizjologiczne.