W wieku lodu Ziemia przechodziła okresy ekstremalnego chłodzenia, powodując znacząco spadek poziomu morza. Odsłoniło to duże obszary półek kontynentalnych, w których zazwyczaj są domem dla zróżnicowanego zakresu życia morskiego. Jednak rekiny mogły dostosować się do tych zmieniających się warunków i znaleźć nowe siedliska.
Jednym ze sposobów, w jaki rekiny przetrwały, było przejście do głębszych wód, gdzie temperatury pozostały stosunkowo stabilne. Ewoluowali również, aby móc tolerować szerszy zakres temperatur. Ponadto rekiny są w stanie skutecznie przechowywać energię i mogą przetrwać przez dłuższy czas bez jedzenia, co pomogło im w czasach, gdy ofiara była rzadka.
Ponadto rekiny mają dobrze rozwinięty układ odpornościowy i są mniej podatne na choroby. Mają również niską tempo reprodukcji, co oznacza, że nie muszą wytwarzać dużej liczby potomstwa, aby zapewnić przetrwanie gatunku.
W wyniku ich zdolności do dostosowywania się i przetrwania rekiny były w stanie rozwijać się przez miliony lat. Pozostają ważną częścią ekosystemu morskiego i są świadectwem odporności życia na ziemi.