twarda skóra: Tapirs ma gęstą i skórzastą skórę, która zapewnia pewną ochronę przed drapieżnikami. Skóra jest często luźna, co pozwala im szybko i elastycznie poruszać się podczas unikania ataków.
Zapach ciała: Tapirs są powszechnie znane ze swojego wyraźnego i ostrego zapachu ciała. Mają duże gruczoły znajdujące się w pobliżu zadania i na plecach, które wydzielają silnie pachnącą substancję. Zapach odpycha różne zwierzęta, w tym drapieżniki i owady.
Camoflage: Tapirs mają zabarwienie, które pomaga im kamuflaż w leśnych siedliskach. Ich kolory mogą wahać się od ciemnobrązowego do czarnego i zawierać wzory takie jak plamy lub paski. Wzory te pomagają im wtopić się w otaczające liście i unikają drapieżników.
Zachowanie: Tapirs to ogólnie nieśmiałe i samotne zwierzęta, które obniżają szanse napotkania drapieżników. Mają doskonałe zmysły, takie jak słuch i wąchanie, które pozwalają im wcześnie wykryć potencjalne zagrożenia. Tapirowie zwykle unikają obszarów o wysokiej obecności drapieżników i preferują gęste lasy do schronienia i ochrony.
Wysyłany nos: South American Tapir (tapirus terrestris) posiada unikalny, który używa nos, którego używają na różne sposoby. Jedną z funkcji tego wyspecjalizowanego nosa jest obrona. Tapirs mogą używać swoich nosów do uderzenia drapieżników, takich jak jaguary, zadając obrażenia i zapobiegając dalszym atakom.
Działania obronne: Po opanowaniu lub zagrożeniu Tapirs mogą angażować się w działania obronne, takie jak gryzienie lub kopanie. Ich silne szczęki i ostre zęby mogą powodować znaczne obrażenia atakujących. Ponadto Tapirs mają potężne nogi, których mogą użyć do dostarczenia potężnych kopnięć w celu powstrzymania drapieżników.
Pomimo tych mechanizmów obronnych tapirs są nadal podatne na drapieżnictwo dużych kotów, krokodyli i anakondów w ich naturalnych siedliskach. Ich status ochrony jest różny w zależności od gatunków, a niektóre gatunki Tapir są zagrożone z powodu utraty siedlisk i kłusownictwa.