Podczas gdy sokoły wędrowne mają niezwykłą wizję, dokładna odległość, którą widzą, jest trudna do dokładnego ustalenia. Zależy to od różnych czynników, w tym warunków atmosferycznych, wielkości obiektu i tła, na którym jest go oglądane.
Jednak badania naukowe i obserwacje dostarczają wglądu w wizualne możliwości sokoły wędrowni:
1. Ostrość wzroku: Falcony wędrowni mają wyjątkową ostrość wzroku, znacznie przewyższając ostrze ludzi. Ich oczy mają większą gęstość komórek fotoreceptorów, zwłaszcza szyszki odpowiedzialne za widzenie kolorów i ostre postrzeganie obrazu. To pozwala im zobaczyć drobne szczegóły i odróżnić obiekty od dużych odległości.
2. pole widoku: Falcony wędrowne mają szerokie pole widzenia, dzięki ich dużym oczom ustawionym na przedniej części głowach. Ich wizja obejmuje prawie 300 stopni poziomo, co pozwala im mieć szerokie pole widzenia podczas polowania.
3. Percepcja kolorów: Falcony wędrowne mogą dostrzegać szeroką gamę kolorów, w tym światło ultrafioletowe. Ta umiejętność pozwala im wykryć zakamuflowaną ofiarę lub wykryć subtelne różnice w roślinności.
4. Percepcja głębokości: Ich widzenie obuoczne, z nakładającymi się dziedzinami widzenia z obu oczu, zapewnia doskonałą percepcję głębokości. Ma to kluczowe znaczenie dla dokładnego obliczania odległości podczas pościgów o dużej prędkości i przechwytywania zdobyczy.
Ogólnie rzecz biorąc, sokoły peregrine mogą zobaczyć obiekty od kilku kilometrów dalej w optymalnych warunkach. Mogą wykryć ruch z dużej odległości i wykorzystać swoją wizję teleskopową, aby skupić się i śledzić ofiarę, gdy spadają w stronę z prędkością przekraczającą 200 mil na godzinę (320 kilometrów na godzinę) podczas bolenia - ostatniego zanurzenia, aby uchwycić ich kamieniołom.
Niezwykłe widzenie Falcons Peregrine pozwoliło im rozwijać się jako skuteczne drapieżniki powietrzne, skutecznie skanując rozległe obszary w poszukiwaniu potencjalnej ofiary i wykonywanie precyzyjnych ataków z błyskawiczną szybkością i dokładnością.