1. Zdolności percepcyjne :Niemowlęta zaczynają od postrzegania i rozróżniania dźwięków z otoczenia. Mogą najpierw rozróżnić szerokie kategorie dźwięku i stopniowo udoskonalić swoje postrzeganie, aby odróżnić bardziej złożone dźwięki.
2. Rozwój motoryczny :Zdolność do wytwarzania dźwięków opiera się na koordynacji różnych narządów artykulacyjnych, takich jak język, usta i przewody głosowe. Niektóre dźwięki wymagają bardziej precyzyjnych i skomplikowanych ruchów, które dzieci mogą opanować na różnych etapach ich rozwoju.
3. Czynniki społeczne i środowiskowe :Częstotliwość i znaczenie niektórych dźwięków w języku wpływają na ich możliwość uczenia się. Dzieci częściej nabywają dźwięki, które są często używane i wzmacniane w środowisku językowym.
4. Indywidualne różnice :Dzieci wykazują zmienność rozwoju ich mowy. Niektórzy mogą być łatwiejsze tworzenie określonych dźwięków, podczas gdy inni mogą z nimi walczyć. Na zmianę mogą mieć wpływ takie czynniki, jak genetyka, zdolności poznawcze i narażenie języka.
5. Trendy rozwojowe :Pewne dźwięki pojawiają się wcześniej w mowie dzieci niż inne. Na przykład prosta samogłoska brzmi jak „A” i „I” są zwykle nabywane, zanim złożona spółgłoska brzmi jak „R” i „L”. Jednak dokładna kolejność nabycia może różnić się między osobami i językami.
Dlatego, podczas gdy niektóre dźwięki mogą być z natury trudniejsze do wymówienia, proces akwizycji nie zależy wyłącznie od poziomu trudności. Wpływa na to połączenie czynników, w tym percepcji, rozwoju motorycznego, kontekstu językowego i różnic indywidualnych.