- Żona narratora początkowo pokazuje silną niechęć do czarnego kota, Plutona i ostrzega męża, że jest to zły omen.
- Po tym, jak narrator zawiesza Pluton w formie wściekłości, pojawiła się seria nieszczęść. Jego dom pali się, traci pracę, a jego żona umiera w tajemniczym wypadku.
- Narrator staje się coraz bardziej nawiedzany obrazem Plutona i w końcu zaczyna wierzyć, że kot jest odpowiedzialny za swoje nieszczęścia.
- W ostatecznym akcie desperacji narrator szuka czarnego kota i brutalnie go morduje. Służy to jednak jedynie zbudowaniu jego zejścia do szaleństwa i rozpaczy.
Wydarzenia te sugerują, że przesąd żony o kotach mógł być rzeczywiście poprawny. Obecność Plutona w życiu narratora wydaje się powodować serię negatywnych konsekwencji, a jego śmierć tylko pogarsza sytuację. Sugeruje to, że koty mogą rzeczywiście posiadać pewną nadprzyrodzoną moc i że nierozsądne jest je przekroczyć.