Połknięcie: Połknięcie nawet niewielkiej ilości kwasu siarkowego może spowodować poważne oparzenia jamy ustnej, gardła, przełyku i żołądka. Może to prowadzić do rozdzierającego bólu, trudności w oddychaniu, odwodnienia, krwawienia wewnętrznego i szoku. Natychmiastowa pomoc weterynaryjna jest kluczowa.
Wdychanie: Jeśli zwierzęta wdychają opary kwasu siarkowego, może to powodować podrażnienie dróg oddechowych, zapalenie i obrzęk dróg oddechowych. Może to prowadzić do kaszlu, świszczącego oddechu, trudności w oddychaniu i potencjalnie zagrażającej życiu niewydolności oddechowej.
Kontakt ze skórą: Kwas siarkowy może powodować poważne oparzenia chemiczne w przypadku kontaktu ze skórą. Oparzenia te mogą być głębokie i niezwykle bolesne, prowadząc do zaczerwienienia, obrzęku, powstawania pęcherzy i uszkodzenia tkanek.
Kontakt wzrokowy: Kontakt z kwasem siarkowym w oczach może spowodować znaczne uszkodzenie oczu, w tym poważne oparzenia rogówki (przezroczystej zewnętrznej warstwy oka). Może to spowodować natychmiastowy intensywny ból, stan zapalny, blizny i potencjalną utratę wzroku lub ślepotę.
Ze względu na żrący charakter kwasu siarkowego, jakiekolwiek narażenie na zwierzęta domowe, czy to połknięcie, wdychanie, czy kontakt ze skórą lub oczami, wymaga pilnego leczenia i interwencji weterynaryjnej. Jeśli podejrzewasz lub jesteś świadkiem kontaktu swojego zwierzaka z kwasem siarkowym, natychmiast zwróć się o profesjonalną pomoc do lekarza weterynarii, który zapewni odpowiednią opiekę medyczną i zapobiegnie powikłaniom zagrażającym życiu.