Komunikacja:Hieny wykorzystują swój „śmiech” do przekazywania różnych sygnałów społecznych i emocji, w tym podniecenia, agresji, uległości i otuchy. Każdy klan lub grupa hien może mieć swój własny, odrębny repertuar wokalny.
Znaczenie śmiechu:Śmiech hieny może mieć różne znaczenia w zależności od kontekstu. Może służyć jako ostrzeżenie lub zagrożenie dla rywali lub drapieżników, sygnalizując, że hiena jest gotowa do obrony swojego terytorium lub pożywienia. Może również wyrażać podekscytowanie lub oczekiwanie podczas karmienia lub interakcji społecznych.
Dominacja i status:W społeczeństwach hien jednostki wykorzystują swoje wokalizacje do ustalenia i utrzymania swojego statusu społecznego. Wysokość, czas trwania i intensywność ich śmiechu może przekazać informację o dominacji hieny lub jej podporządkowanej pozycji w klanie.
Synchronia:wiadomo, że hieny angażują się w zsynchronizowany śmiech, podczas którego wiele osób śmieje się jednocześnie. Uważa się, że to skoordynowane zachowanie wokalne wzmacnia więzi społeczne i tożsamość grupową.
Obrona terytorialna:Hieny wykorzystują swój śmiech jako formę obrony terytorialnej. Wydając głośne, charakterystyczne wokalizacje, komunikują innym klanom hien lub drapieżnikom, że obszar jest zajęty lub że są przygotowane do obrony swojego terytorium.
Zasięg komunikacji:„Śmiech” hien może przenosić się na duże odległości, umożliwiając im komunikację na rozległych terytoriach i w otwartych środowiskach, gdzie komunikacja wizualna może być ograniczona.
Należy zauważyć, że hieny nie są jedynymi zwierzętami, które wydają unikalne wokalizacje. Wiele innych gatunków ma własne, odrębne odgłosy i wokalizacje, które pełnią różne funkcje komunikacyjne.