Co się stanie, jeśli pies zje eszopiklon lub Lunestę?

Jeśli pies zje eszopiklon (Lunesta), może doświadczyć różnych działań niepożądanych, w zależności od spożytej ilości i wielkości psa. Eszopiklon jest lekiem na receptę stosowanym u ludzi w krótkotrwałym leczeniu bezsenności i należy do klasy leków zwanych niebenzodiazepinowymi lekami nasennymi. Oto, co się stanie, jeśli pies spożyje eszopiklon:

Depresja ośrodkowego układu nerwowego :Eszopiklon wpływa przede wszystkim na ośrodkowy układ nerwowy, powodując senność, letarg i zaburzenia koordynacji u psów. Mogą sprawiać wrażenie uspokojonych i mieć trudności ze staniem lub chodzeniem.

Upośledzone funkcje motoryczne i zachowanie :Lek może wpływać na funkcje motoryczne psa, powodując niepewny chód, dezorientację i dezorientację. Mogą również wykazywać nietypowe zachowanie, takie jak sprawianie wrażenia „pijanego” lub mieć zaburzenia oceny sytuacji.

Efekty żołądkowo-jelitowe :U niektórych psów po spożyciu eszopiklonu mogą wystąpić nudności, wymioty i/lub biegunka. Skutki te mogą być spowodowane bezpośrednim działaniem leku na układ pokarmowy lub wpływem na ośrodkowy układ nerwowy.

Efekty sercowo-naczyniowe :W dużych dawkach eszopiklon może wpływać na częstość akcji serca i ciśnienie krwi. U psów może wystąpić wolne bicie serca (bradykardia) i niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie). Może to prowadzić do osłabienia i zapaści w ciężkich przypadkach.

Depresja oddechowa :Eszopiklon może hamować czynność oddechową, powodując spowolnienie lub spłycenie oddechu. W ciężkich przypadkach depresja oddechowa może zagrażać życiu.

Zwiększona wrażliwość na bodźce zewnętrzne :Psy, które spożyły eszopiklon, mogą stać się bardziej wrażliwe na bodźce zewnętrzne, takie jak światło, dźwięk i dotyk. Mogą łatwo przestraszyć się i nadmiernie reagować na te bodźce.

Inne efekty :Dodatkowe skutki eszopiklonu u psów mogą obejmować drżenie, drgawki, osłabienie mięśni, brak koordynacji oraz trudności ze wzrokiem i słuchem.

Należy pamiętać, że nasilenie tych działań może się różnić w zależności od ilości spożytego eszopiklonu i indywidualnej wrażliwości psa na lek. Jeśli podejrzewasz, że Twój pies połknął eszopiklon, natychmiast zasięgnij porady lekarza weterynarii. Nie ma swoistego antidotum na eszopiklon, ale leczenie koncentruje się na leczeniu wspomagającym i leczeniu objawów, w tym dostarczaniu płynów, tlenoterapii i monitorowaniu funkcji życiowych.