Termin „zagrożony” służy do opisania gatunków, które mają bardzo wysokie ryzyko wyginięcia na wolności. Może to wynikać z szeregu czynników, w tym utraty siedlisk, polowania, zanieczyszczenia i zmian klimatu.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) jest międzynarodowym organem w sprawie statusu ochrony gatunków. Czerwona lista gatunków zagrożonych IUCN jest najbardziej kompleksowym źródłem informacji na temat globalnego statusu ryzyka wyginięcia gatunków zwierząt, roślin i grzybów. Jest to krytyczny wskaźnik zdrowia światowej różnorodności biologicznej.
Kategorie i kryteria czerwonych IUCN są wykorzystywane do oceny ryzyka wyginięcia tysięcy gatunków i podgatunków. Kategorie to:
* wymarło (ex) :Żadne znane osoby z gatunku nie pozostają przy życiu.
* wymarł w dzikim (ew) :Gatunek przetrwa tylko w niewoli, bez populacji pozostałych w ich naturalnym środowisku.
* krytycznie zagrożony (cr) :Gatunek jest bardzo wysoki ryzyko wyginięcia na wolności.
* zagrożone (en) :Gatunek jest bardzo wysoki ryzyko wyginięcia na wolności.
* podatne (vu) :Gatunek jest na wolności duże ryzyko zagrożenia.
* w pobliżu zagrożonych (nt) :Gatunek jest bliski uznania za wrażliwy, ale nie jest jeszcze klasyfikowany jako taki.
* najmniej troski (LC) :Gatunek jest szeroko rozpowszechniony i obfity i nie jest uważany za zagrożony wyginięciem.
Czerwona lista IUCN jest dynamicznym narzędziem, a status gatunku może się zmieniać w czasie. Wynika to z faktu, że czynniki wpływające na ryzyko wyginięcia mogą się zmienić, takie jak zmiany siedliska, presja polowań lub poziomy zanieczyszczenia.
Na przykład czarne nosorożce zostały kiedyś sklasyfikowane jako bezbronne, ale są teraz krytycznie zagrożone z powodu kłusownictwa. Gigantyczna panda została kiedyś sklasyfikowana jako zagrożona, ale jest teraz narażona na działania na rzecz ochrony.
Lista czerwona IUCN jest ważnym narzędziem dla ekologów i decydentów, ponieważ pomaga zidentyfikować gatunki najbardziej potrzebujące działań ochrony.