Nikolaas Tinbergen i Konrad Lorenz, uważani za dwóch założycieli etologii, zaproponowali, aby zachowanie zwierząt mogły być klasyfikowane w ramach czterech głównych kategorii:
- Zachowanie apetyczne: Ten rodzaj zachowania jest motywowany stanem wewnętrznym zwierzęcia i prowadzi do konkretnego działania, takiego jak poszukiwanie jedzenia lub partnera.
- Zachowanie konsumowe: Ten rodzaj zachowania występuje po apetycznym zachowaniu i obejmuje zakończenie konkretnego działania, takiego jak jedzenie żywności lub krycie.
- Wypieranie zachowania: Ten rodzaj zachowania występuje w sytuacjach konfliktu lub niepewności i wiąże się z takim zachowaniami, jak samozalanie lub przekierowanie uwagi.
- Wzory stałego działania: Są to wysoce stereotypowe zachowania, które są wywoływane przez określone bodźce i nie są łatwo modyfikowane przez uczenie się. Przykładem wzorca stałego działania jest rytuał zalotów ptaka.
Etologia ma na celu zrozumienie ewolucji, funkcji i mechanizmów zachowań zwierząt i pomaga nam zrozumieć, w jaki sposób zwierzęta wchodzą w interakcje z ich środowiskiem, co czyni ją ważną dziedziną biologii i ekologii behawioralnej.