Jakie przystosowanie miał dodo?

Silne nogi i skrzydła :W przeciwieństwie do innych ptaków przystosowanych głównie do latania, dodo miał stosunkowo krótkie i słabe skrzydła, prawdopodobnie przystosowane do biegania i skakania po ziemi. Silne nogi pozwalały im jednak osiągać stosunkowo duże prędkości i pokonywać znaczne odległości.

Duże zaokrąglone skrzydła: Chociaż skrzydła dodo nie były zdolne do ciągłego lotu, były duże, zaokrąglone i muskularne. Uważa się, że służyły do ​​zachowania równowagi i pomagały dodo zachować stabilność podczas biegu lub poruszania się przez gęstą roślinność.

Zredukowana ilość lotek :Dodo miał zredukowane lub zmodyfikowane lotki w porównaniu do innych latających ptaków. Cechy te wskazują na stopniową adaptację do bardziej ziemskiego trybu życia.

Ciężkie ciało: Dodo miał duże i ciężkie ciało, co utrudniało mu latanie. Jego ciało było dobrze przystosowane do chodzenia długodystansowego, stabilności na ziemi i obrony przed potencjalnymi drapieżnikami.

Potężny dziób :Dodo miał duży i potężny dziób, potencjalnie przystosowany do żerowania i kopania pożywienia. Sugerowano, że używali dziobów do wydobywania korzeni, owoców i owadów z dna lasu.

Wyostrzony zmysł węchu :W przeciwieństwie do wielu innych ptaków o stosunkowo słabym węchu, dodo miał dobrze rozwiniętą opuszkę węchową i nozdrze umieszczone na czubku dzioba, podobnie jak u papug. Ta adaptacja mogła być przydatna do lokalizowania źródeł pożywienia i unikania potencjalnych zagrożeń w ich środowisku.