1. Przygotowanie przedoperacyjne:
Przed zabiegiem pacjent przechodzi wszechstronną ocenę lekarską, aby upewnić się, że nadaje się do zabiegu. Może to obejmować badania obrazowe, badania krwi i ocenę znieczulenia.
2. Znieczulenie ogólne:
Operację zazwyczaj przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym, podczas którego pacjent jest nieprzytomny i bezbolesny.
3. Nacięcie:
Chirurg wykonuje nacięcie w jamie brzusznej, zwykle poziome cięcie tuż poniżej klatki piersiowej. W niektórych przypadkach można wykonać nacięcie pionowe.
4. Poszukiwania i ocena:
Po otwarciu brzucha chirurg bada trzustkę, drogi żółciowe i pobliskie narządy, aby określić stopień zaawansowania choroby i potwierdzić wykonalność zabiegu.
5. Usunięcie głowy trzustki:
Chirurg ostrożnie oddziela głowę trzustki od otaczających ją tkanek, naczyń krwionośnych i przewodów. Następnie trzustkę wycina się i dzieli w określonych punktach, aby usunąć dotkniętą część.
6. Usunięcie pęcherzyka żółciowego i przewodu żółciowego:
Podczas zabiegu usuwa się także pęcherzyk żółciowy i odcinek przewodu żółciowego. Struktury te mogą być dotknięte nowotworami lub blokadami związanymi z chorobą trzustki.
7. Rekonstrukcja:
Po usunięciu chorych tkanek chirurg rekonstruuje układ trawienny. Obejmuje to połączenie pozostałej trzustki, żołądka i jelita cienkiego, aby zapewnić prawidłowe trawienie i pasaż pokarmu. Odbywa się to poprzez tworzenie nowych połączeń (zespoleń) pomiędzy tymi narządami.
8. Drenaż:
Aby zapobiec gromadzeniu się płynu i infekcji, chirurg może umieścić tymczasowe rurki drenażowe w pobliżu miejsca operacji. Rurki te zostaną usunięte po zakończeniu gojenia.
9. Zamknięcie:
Nacięcie brzucha zamyka się szwami, klamrami lub klejem chirurgicznym. Na ranę zakłada się sterylne opatrunki.
10. Monitorowanie i odzyskiwanie:
Po zabiegu pacjent kierowany jest na salę pooperacyjną w celu ścisłego monitorowania. Można im podać leki przeciwbólowe, aby złagodzić dyskomfort. Postęp pacjenta będzie ściśle monitorowany w szpitalu i może zaistnieć potrzeba pozostania w szpitalu przez kilka dni lub tygodni, w zależności od stanu zdrowia.
Należy pamiętać, że szczegółowe szczegóły i techniki zabiegu Whipple'a mogą się różnić w zależności od preferencji chirurga i indywidualnego stanu pacjenta.