2. Utrata siedlisk: Zniszczenie i fragmentacja siedliska tygrysa kaspijskiego były istotnymi czynnikami jego zniknięcia. Naturalne siedliska tygrysa, składające się z gęstych lasów, terenów podmokłych i łąk, zostały przekształcone na potrzeby rolnictwa, pozyskiwania drewna i osiedli ludzkich. Ta utrata siedlisk zmniejszyła obszar dostępny dla tygrysów do wędrówek, polowań i rozmnażania.
3. Fragmentacja populacji: W miarę jak działalność człowieka wkraczała na siedliska tygrysów, populacja tygrysów stawała się coraz bardziej fragmentaryczna. Izolacja małych populacji utrudniała tygrysom znalezienie partnerów i utrzymanie różnorodności genetycznej, co prowadziło do chowu wsobnego i zmniejszenia sukcesu reprodukcyjnego.
4. Konkurencja z ludźmi i zwierzętami gospodarskimi: Ekspansja osiedli ludzkich i rolnictwa doprowadziła tygrysy do konfliktu z ludźmi i ich bydłem. Tygrysy często zabijano w odwecie za atakowanie zwierząt gospodarskich lub ludzi. Ponadto konkurencja o gatunki ofiar między tygrysami a zwierzętami domowymi przyczyniła się do spadku populacji tygrysów.
5. Brak działań ochronnych: Przez długi czas brakowało skutecznych środków ochronnych chroniących tygrysa kaspijskiego. Dzięki temu polowania, niszczenie siedlisk i inne zagrożenia powodowane przez człowieka nie słabły. Inicjatywy na rzecz ochrony przyrody zaczęły pojawiać się dopiero pod koniec XX wieku, kiedy populacja tygrysów osiągnęła już krytycznie niski poziom.
6. Nielegalny handel: Istniał nielegalny handel częściami i produktami tygrysów kaspijskich, w tym ich futrem, kośćmi i pazurami, co dodatkowo przyczyniło się do upadku tygrysa.
7. Zmiany klimatyczne: Zmiana klimatu również mogła odegrać rolę w zniknięciu tygrysa kaspijskiego, chociaż jej specyficzny wpływ nie jest dobrze poznany. Zmieniające się warunki pogodowe i zmienione siedliska mogły mieć wpływ na gatunki ofiar tygrysa i ogólne przeżycie.
Połączenie tych czynników spowodowało gwałtowny spadek populacji tygrysa kaspijskiego. W połowie XX wieku gatunek ten wymarł na wolności, a ostatni znany osobnik potwierdzono w 1954 roku w Iranie. Pomimo wysiłków ochronnych tygrys kaspijski nie był w stanie się zregenerować i na wolności pozostaje wymarły.