W przeciwieństwie do niektórych innych zwierząt społecznych, czarne nosorożce nie tworzą długoterminowych obligacji ani nie żyją w ustalonych grupach. Dorosłe samce zazwyczaj mają większe zakresy domowe i mogą wykazywać zachowania terytorialne, broniąc ich terytorium przed innymi męskimi nosorożcami. Kiedy nosorożce zetkną się ze sobą, interakcje mogą być agresywne, często powodując walki i obrażenia.
Należy jednak zauważyć, że czarne nosorożce nie są całkowicie samotne. Mają tymczasowe interakcje społeczne, szczególnie jeśli chodzi o krycie. Nosorowce samce i żeńskie spotykają się podczas sezonów lęgowych, a mężczyzna zalał kobietę poprzez pokazy siły i wokalizacji. Po kryciu kobieta sama podnosi cielę. Więź między matką a cielęciem trwa od dwóch do trzech lat, po czym młoda nosorożca staje się niezależna i rozpoczyna swoje samotne życie.
Warto wspomnieć, że społeczna struktura czarnych nosorożców może się nieznacznie różnić w zależności od ich położenia geograficznego i określonych populacji. Niektórzy badacze zaobserwowali przypadki tymczasowych skojarzeń między czarnymi nosorożcami, takimi jak matki i ich potomstwo podadły lub nosorożce dzielące siedliska o ograniczonych zasobach. Jednak ogólnie te nosorożce są znane z preferencji dla samotnego życia.