1. trawy i turzycy: Łęki i sawanny rozszerzały się podczas późnego epoki miocenu i pliocenu, a tygrysy z zębami szabli często zamieszkiwały te otwarte obszary. Trawy, takie jak przodkowie współczesnej pszenicy, jęczmienia i owsa, były obfite, wraz z turzycami i pośpiechami w środowiskach mokradeł.
2. Drzewa: Obecne były różne rodzaje drzew, w tym iglasty, takie jak sosny, jodły i sprzątaczki, a także drzewa liściarskie, takie jak dęby, klony i orzechy włoskie. Lasy obejmowały duże części świata, zapewniając schronienie i jedzenie dla tygrysów szablowych i ich ofiar.
3. Krzewy i krzaki: W tym okresie rozkwitło wiele gatunków krzewów i krzaków, w tym rośliny takie jak dzikie róże, hawthorns i jeżyny. Dostarczały one owoce, jagody i liście dla tygrysów szablowych i innych zwierząt.
4. Suwolentne rośliny: W suchszych regionach powszechne były soczyste rośliny przystosowane do suchych środowisk, takich jak kaktusy i agaves. Rośliny te przechowywały wodę i zapewniły utrzymanie różnych roślinożerców, co z kolei wspierały populacje tygrysów szablowych.
5. Rośliny kwitnące: Rośliny kwitnące, w tym kwiaty, lilie i słoneczniki, były w tym czasie obfite. Rośliny te dostarczały nektaru i pyłku dla owadów i ptaków, pośrednio przyczyniając się do łańcucha pokarmowego, który ostatecznie podtrzymał tygrysy szablowe.
6. Megaflora: W niektórych okresach Ziemia doświadczyła również okresów „Megaflora”, charakteryzującego się gigantycznymi wersjami współczesnych roślin. Na przykład niektóre gatunki paproci i podpisów rosły do ogromnych rozmiarów, zapewniając dużą roślinność dla roślinożerców, a w związku z tym tygrysy z zębami szablą.
Należy zauważyć, że dokładny rozkład i obfitość tych roślin różniły się w zależności od regionu i warunków klimatycznych w określonych okresach. W ciągu milionów lat flora ziemska przeszła znaczące zmiany z powodu czynników takich jak dryf kontynentalny, przesunięcia klimatu i ewolucja gatunków roślin.