Ponadto drapieżnictwo przez wprowadzone drapieżniki, takie jak lisy i zdziczałe koty, jest kolejnym głównym czynnikiem przyczyniającym się do zagrożenia Parma Wallabies. Te drapieżniki żerują na młodych Wallabies i zmniejszają szanse wzrostu populacji i przeżycia.
Konkurencja z wprowadzonymi roślinożercami, takimi jak króliki, kozy i owce, dodatkowo pogarsza wyzwania, przed którymi stoi Parma Wallabies. Te wprowadzone gatunki spożywają roślinność, która w innym przypadku byłaby dostępna dla Wallabies, co prowadzi do zwiększonej konkurencji o zasoby żywności i obniżonej jakości siedlisk.
Ponadto zmieniające się warunki klimatyczne, takie jak przedłużone susze i zwiększona częstotliwość pożarów, mogą negatywnie wpłynąć na dostępność i jakość siedlisk, co czyni jeszcze trudniejszym dla Parma Wallabies, aby przetrwać i rozwijać się.
Rozwiązanie tych zagrożeń poprzez przywrócenie siedlisk, kontrola drapieżników, zarządzanie wprowadzonymi roślinożercami i wysiłki na rzecz ochrony są kluczowe dla powrotu do zdrowia i długoterminowego przetrwania parma wallabies w ich naturalnych siedliskach.