W tym przykładzie załóżmy, że głównym konsumentem jest zebra. Zebry żywią się trawami i innymi substancjami roślinnymi, pozyskując energię z roślin, które spożywają. Kiedy zebry jedzą, przenoszą część energii zgromadzonej w roślinach na własne ciała.
Lwy, konsumenci wtórni, polują na zebry i inne zwierzęta roślinożerne. Kiedy lew poluje i skutecznie łapie zebrę, zjada jej mięso. W tym procesie energia zgromadzona w ciele zebry jest przekazywana lwowi.
Gdy lew trawi mięso zebry, wydobywa składniki odżywcze i przekształca je w energię, która napędza jego organizm do czynności, takich jak polowanie, bieganie i utrzymywanie temperatury ciała. Lew może również przechowywać część energii w postaci tłuszczu do wykorzystania w przyszłości.
Substancje rozkładające, takie jak bakterie i grzyby, również odgrywają kluczową rolę w tym przepływie energii. Gdy lew pożre zebrę i pozostawi jej szczątki, substancje rozkładające rozkładają pozostałą materię organiczną, uwalniając pozostałą energię z powrotem do środowiska. Energia ta może być następnie wykorzystana przez rośliny, rozpoczynając cykl od nowa.
Należy zauważyć, że na każdym etapie łańcucha pokarmowego część energii jest tracona w postaci ciepła. Strata ta wynika z tego, że żaden organizm nie jest w 100% skuteczny w przetwarzaniu całej zużywanej energii na własną biomasę. Dlatego energia dostępna na każdym poziomie maleje w miarę przesuwania się w górę łańcucha pokarmowego, co skutkuje strukturą energetyczną w kształcie piramidy.