Rygorystyczne przepisy i regulacje: Rządy wprowadziły rygorystyczne przepisy i zaostrzyły kary za kłusownictwo. Środki te mają na celu odstraszenie potencjalnych kłusowników i egzekwowanie ochrony dzikiej przyrody.
Patrole przeciwdziałające kłusownictwu: Wiele rządów i organizacji zajmujących się ochroną przyrody zatrudnia uzbrojone patrole przeciwdziałające kłusownictwu na obszarach wrażliwych, aby odstraszać kłusowników i zapewniać bezpieczeństwo siedliskom dzikich zwierząt. W patrolach tych często biorą udział strażnicy i funkcjonariusze zajmujący się ochroną dzikiej przyrody przeszkoleni w zakresie egzekwowania prawa dotyczącego dzikiej przyrody i taktyki terenowej.
Współpraca: Współpraca między krajami, organami ścigania i organizacjami międzynarodowymi jest niezbędna w walce z kłusownictwem. Obejmuje to wymianę informacji, współpracę transgraniczną i wspólne działania mające na celu zwalczanie sieci kłusowniczych.
Edukacja i świadomość: Podnoszenie świadomości na temat kłusownictwa i jego konsekwencji wśród społeczności lokalnych i ogółu społeczeństwa jest istotnym krokiem w walce z tym problemem. Prowadzone są programy i kampanie edukacyjne, aby zaszczepić poczucie ochrony i szacunku dla dzikiej przyrody.
Zrównoważone źródła utrzymania: Wspieranie społeczności lokalnych i zapewnianie im alternatywnych, zrównoważonych źródeł utrzymania może zmniejszyć ich zależność od kłusownictwa jako źródła dochodu. Promuje się takie inicjatywy, jak ochrona środowiska na poziomie społeczności, ekoturystyka i edukacja w zakresie ochrony środowiska, aby zapewnić alternatywne możliwości gospodarcze.
Technologia i innowacje: Postępy technologiczne, takie jak systemy śledzenia GPS, drony, fotopułapki i zdjęcia satelitarne, są wykorzystywane do monitorowania siedlisk dzikich zwierząt, śledzenia kłusowników i wykrywania nielegalnej działalności w czasie rzeczywistym.
Redukcja popytu: Podejmowane są wysiłki, aby zmniejszyć popyt na produkty z dzikiej przyrody poprzez podnoszenie świadomości na temat negatywnych skutków nielegalnego handlu dziką fauną i florą oraz zachęcanie do odpowiedzialnych zachowań konsumentów.
Inicjatywy globalne: Organizacje i konwencje międzynarodowe, takie jak Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), odgrywają znaczącą rolę w regulowaniu i monitorowaniu handlu dziką fauną i produktami z dzikiej przyrody, pomagając w ten sposób w zwalczaniu kłusownictwa.
Dzięki połączeniu tych strategii poczyniono pewne postępy w powstrzymywaniu kłusownictwa na niektórych obszarach. Jednakże kłusownictwo pozostaje poważnym problemem i potrzebne są ciągłe wysiłki, współpraca i zasoby, aby osiągnąć ostateczny cel, jakim jest całkowite położenie mu kresu.