Chickasaw umiejętnie opalła się i przygotowywał jekopóry, dzięki czemu są miękkie i giętkie. Wykorzystali różne metody opalania skór, w tym przy użyciu mózgów zwierząt i naturalnych garbników roślinnych. Proces ten zapewnił wytrzymałość, elastyczność skóry i odporność na wodę.
Deerskin był używany do tworzenia różnych przedmiotów odzieżowych, takich jak koszule, legginsy, sukienki, mokasyny i zamki. Styl i konstrukcja odzieży różniła się w zależności od płci, statusu społecznego i osobistych preferencji.
Oprócz odzieży Chickasaw używał również jeleństwa do różnych innych celów. Wykonali woreczki, torby, koce i inne użyteczne przedmioty z Deerskin. Służył jako trwały materiał do konstruowania schronienia oraz narzędzi i wyposażenia.
Wykorzystanie Deerskina było przykładem bliskiego związku Chickasawa z środowiskiem naturalnym i ich zaradnością w dostosowywaniu się do otoczenia. Deerskin był nie tylko praktycznym wyborem do odzieży i codziennego użytku, ale także miał znaczenie kulturowe i symboliczne w społeczności Chickasaw.