Tukany posiadają niezwykle mocne i duże dzioby, które służą głównie do żerowania. Jednak rachunki te służą również jako broń obronna. Tukany potrafią dziobać i uderzać potężnymi dziobami, odstraszając drapieżniki i broniąc się przed zagrożeniami.
Grycie i drapie:
Oprócz dziobów tukany mają ostre pazury na stopach. Potrafią używać tych pazurów do mocnego chwytania gałęzi, ale wykorzystują je również do obrony. W obliczu zagrożenia tukany mogą uderzać pazurami, zadając drapieżnikom zadrapania i obrażenia.
Głośne wokalizacje:
Tukany znane są z głośnych i charakterystycznych wokalizacji. Kiedy wyczuwają niebezpieczeństwo, często wydają głośne wołania i dźwięki. Te wokalizacje mogą służyć jako ostrzeżenie dla drapieżników i ostrzegać inne tukany w pobliżu, zwracając uwagę na potencjalne zagrożenie.
Zachowania mobbingowe:
Tukany są ptakami społecznymi i często żyją w stadach. Kiedy drapieżnik zostanie zauważony, może zaangażować się w zachowania mobbingowe. Podczas mobbingu wokół drapieżnika gromadzi się wiele tukanów, wywołując zamieszanie poprzez głośne nawoływania i agresywne pokazy. Ten zbiorowy wysiłek może zastraszyć i odstraszyć drapieżniki, skutecznie broniąc grupy jako całości.
Miejsca gniazd ochronnych:
Tukany budują gniazda w dziuplach lub szczelinach drzew, często na znacznych wysokościach. Lokalizacje te zapewniają naturalną ochronę przed drapieżnikami naziemnymi i utrudniają drapieżnikom dotarcie do bezbronnych jaj lub piskląt.
Kamuflaż i ucieczka:
Kolorowe upierzenie tukanów zapewnia również pewien poziom kamuflażu w koronie lasu. Ich jasne kolory mogą pomóc im wtopić się w otoczenie, co utrudnia drapieżnikom ich dostrzeżenie. Ponadto tukany są utalentowanymi lotnikami i w przypadku zagrożenia mogą szybko wystartować i uciec w gęste liście.