Kaktury ewoluowały, aby przechowywać wodę w swoich wyspecjalizowanych tkankach, zwanych miąższami, co pozwala im przetrwać długie okresy bez opadów. Gęste, soczyste łodygi i liście kaktusów działają jak zbiorniki, umożliwiając im fotosyntezy i produkcję żywności nawet podczas suszy.
Zmniejszona powierzchnia liści:
Aby zminimalizować utratę wody poprzez transpirację (proces odparowania wody z liści), kaktusy zmniejszyły powierzchnię liści. Zamiast tego mają kolce, które pomagają chronić je przed drapieżnikami i jeszcze bardziej zmniejszyć utratę wody.
grube, woskowe skórki:
Zewnętrzna powierzchnia kaktusów jest często pokryta grubą skórką, woskową warstwą, która pomaga zapobiegać odparowaniu wody. Ta woskowa powłoka dodatkowo pomaga w zatrzymywaniu wody.
Płytkie systemy korzeniowe:
Kaktury mają płytkie i szeroko rozpowszechnione systemy korzeniowe, które umożliwiają im szybkie wychwytywanie wody po sporadycznych zdarzeniach opadów. Korzenie te są dostosowywane do skutecznego wchłaniania wilgoci z gleby, nawet podczas krótkotrwałej ulewy.
Powolny metabolizm i tempo wzrostu:
Kaktury mają na ogół powolny metabolizm i tempo wzrostu, wymagające mniejszej wody i energii do utrzymania się w porównaniu z innymi roślinami. Ta adaptacja pomaga im znieść surowe środowiska, w których zasoby są rzadkie.
Ochrona przed ekstremalnymi temperaturami:
Kaktury mogą wytrzymać ekstremalne temperatury, od upalnego ciepła po warunki zamrażania, dzięki ich unikalnym adaptacjom fizjologicznym.
Niewiele szkodników i chorób:
Kaktury mają niewiele naturalnych szkodników i chorób ze względu na ich niespalalne tkanki, grube skórki i brak wrażliwych liści, które przyczyniają się do ich długowieczności.