Zachowanie żerowania:
Kolekowie drewna z czerwonego kokadtu to wykwalifikowane koparki specjalizujące się w wydobywaniu owadów i larw z sosnowych drzew. Żekują na różnych owadach, w tym chrząszcze, mrówki i pająki, które zawierają kora i wewnętrzne drewno dojrzałych sosnowych drzew. Kolekowie drewna używają swoich mocnych, podobnych do rzezgo rachunków do tworzenia małych, prostokątnych otworów w kory drzewa, a następnie zbadają i wykopują otwory, aby dotrzeć do owadów.
Nawyki gniazdowe:
Kolekowie drewna z czerwonymi kokadami są hodowcami współpracy, co oznacza, że żyją w grupach składających się z pary hodowlanej i ich potomstwa z poprzednich lat. Cała grupa pomaga w wychowywaniu i karmieniu młodych. Tworzą gniazdujące wnęki na żywych sosnach, zwykle sosnach długotrwałych (Pinus palustris) lub innych sosnach o starych wzrostach z czerwonymi chorobami serca. Te wnęki są wykopane wysoko na drzewie, często 20-50 stóp nad ziemią.
Preferencje siedliskowe:
Kolekowie drewna z czerwonymi kokadami są ściśle związane z dojrzałymi lasami sosnowymi, które mają otwartą, przypominającą park strukturę z szeroko rozstawionymi drzewami. Wolą stare stojaki sosny o starej lub długiej liści z dużymi drzewami, które rozwinęły się wnęki odpowiednie do gniazdowania. Dostępność tych starszych, żywicznych drzew sosnowych ma kluczowe znaczenie dla ich przetrwania.
Rola ekologiczna:
Kolekowie drewna z czerwonymi kokadami odgrywają znaczącą rolę w utrzymaniu zdrowia ekosystemów sosny. Poszukując owadów, pomagają kontrolować populacje chrząszczy z drewna i innych szkodników, które mogą uszkodzić drzewa. Ponadto ich wnęki gniazdowe zapewniają niezbędne siedlisko dla różnych innych gatunków, takich jak ptaki, ptaki, nietoperze i gady.
Podsumowując, nisza z czerwonego kokosów obraca się wokół jego wyspecjalizowanych zachowań żerowania, wspólnych nawyków gniazdowych i preferencji dojrzałych lasów sosnowych. Zrozumienie i zachowanie tej niszy mają kluczowe znaczenie dla ochrony i odzyskiwania tego zagrożonego gatunku.