* adaptacje na zimno: Wiele torbaczy opracowało specyficzne adaptacje, aby poradzić sobie z chłodniejszymi temperaturami. Należą do nich:
* grube futro: Zapewnia izolację przed zimnem.
* hibernacja: Niektóre gatunki, takie jak szybowca cukru, wchodzą w stan odrętwienia w najzimniejszych miesiącach, zmniejszając ich temperaturę metabolizmu i temperaturę ciała.
* Burrowing: Wiele torbaczy, takich jak wombaty, kopie nory, aby uciec przed zimnem i znaleźć schronienie.
* Shivering: Podobnie jak inne ssaki, mogą zadrżać, aby wytwarzać ciepło.
* Sezonowe zmiany w diecie: Niektóre gatunki dostosowują swoją dietę, aby zimą obejmują bardziej wysokoenergetyczne pokarmy.
* Rozkład geograficzny: Podczas gdy wiele torbaczy żyje w cieplejszych klimatach, kilka gatunków znajduje się w chłodniejszych regionach, w tym w Tasmanii i części Australii. Ewoluowali, aby poradzić sobie z tymi klimatami.
* opieka rodzicielska: Marsupialy rodzą bardzo nierozwinięte młode, którzy nadal rozwijają się w woreczku matki. Zapewnia to ciepłe, chronione środowisko w chłodniejszych miesiącach.
Przykłady twardych zimowych torbaczy:
* wombats: Mieszkaj w norach i mają grube futro.
* quolls: Aktywny przez cały rok, nawet w zimnym klimacie.
* Sugar szybowce: Może wprowadzić odrętwienie w zimnych okresach.
* Tasmanian Devils: Dostosuj się do zimnych warunków z gęstym futrem i ciepłym worekiem dla ich młodych.
Ważne jest, aby pamiętać, że torbacze mają szeroki zakres adaptacji, a ich zdolność do przetrwania zimy różni się w zależności od gatunku. Niektóre gatunki mogą być bardziej dotknięte surowymi zimami niż inne.