Oto przegląd procedury zewnętrznej fetoskopii:
1. Przygotowanie:W celu zapewnienia komfortu i zmniejszenia dyskomfortu podczas zabiegu przyszła mama otrzymuje znieczulenie miejscowe lub ogólne.
2. Wprowadzenie fetoskopu:W brzuchu matki wykonuje się małe nacięcie, zazwyczaj w pobliżu pępka, w celu utworzenia punktu wejścia. Kierując się obrazem ultrasonograficznym, przez to nacięcie wprowadza się fetoskop i kieruje go w stronę macicy.
3. Obserwacja:Po wejściu do macicy fetoskop zapewnia wyraźny obraz płodu i jego otoczenia. Chirurg może zbadać anatomię płodu, zidentyfikować wszelkie potencjalne anomalie lub stany oraz ocenić ogólny stan zdrowia i dobrostan płodu.
4. Interwencja (jeśli jest konieczna):W razie potrzeby chirurg może przeprowadzić interwencje lecznicze podczas fetoskopii zewnętrznej. Może to obejmować zabiegi takie jak chirurgia laserowa w celu skorygowania określonych schorzeń płodu lub podawanie leków w celu leczenia określonych problemów zdrowotnych.
5. Zamknięcie:Po dokonaniu niezbędnych obserwacji i interwencji ostrożnie wyjmuje się fetoskop, a nacięcie w brzuchu matki zamyka się szwami lub klejem chirurgicznym.
Fetoskopię zewnętrzną zazwyczaj wykonuje się w wyspecjalizowanych ośrodkach lub szpitalach płodowych wyposażonych w zaawansowaną technologię medyczną i doświadczony zespół medyczny, w skład którego wchodzą specjaliści medycyny matczyno-płodowej, neonatolodzy i chirurdzy pediatryczni. Jest uważana za stosunkowo bezpieczną procedurę, ale jak każda interwencja medyczna niesie ze sobą pewne ryzyko i może nie być odpowiednia dla wszystkich ciąż.