1. start: Szkarłatne ary starają się z potężną granicą w górę, używając ich silnych nóg, aby napędzać się w powietrzu. Ich skrzydła energicznie płoną, aby uzyskać wysokość.
2. Flapping: Podczas lotu poziomowego szkarłatne mace klą skrzydła ze stałym rytmem, wytwarzając charakterystyczny gwizd. Ich skrzydła są potężne i tworzą wystarczającą windę, aby utrzymać je w powietrzu.
3. Szybowanie: Szkarłatne stary od czasu do czasu łamie ich trzepocze z krótkimi poślizgami. Podczas ślizgania się szeroko rozpowszechniają skrzydła i utrzymują stały kąt, pozwalając im pokryć odległość bez wywierania nadmiernej energii.
4. Turning and Maneuvering: Aby zmienić kierunek lub manewr w środku lotu, szkarłatne asze dostosowują kąt i pozycję ich skrzydeł. Zmieniając ilość powierzchni skrzydła skierowanej na wiatr, mogą obracać, wznieść się lub zejść w razie potrzeby.
5. Landing: Zbliżając się do lądowania, szkarłatne ary zmniejszają częstotliwość ich skrzydeł i rozszerzają skrzydła, aby spowolnić. Używają swoich ogonów jako sterowników, aby kontrolować swoje pochodzenie i zachować stabilność.
Ważne jest, aby zauważyć, że szkarłatne stary, podobnie jak inne ptaki, mogą wykazywać różnice w ruchach skrzydeł w zależności od czynników, takich jak wiek, stan fizyczny, warunki środowiskowe i ich konkretne cele lotu (np. Żelowanie, migracja, unikanie drapieżników).