Dlaczego kanonizowano św. Bernarda z Clairvaux?

Bernard z Clairvaux został kanonizowany 18 stycznia 1174 roku przez papieża Aleksandra III, zaledwie dwadzieścia dwa lata po jego śmierci. Został doceniony za:

- Wybitna świętość i cnota okazywana przez całe życie.

- Głębokie pisma teologiczne i duchowe, które znacznie wzbogaciły nauczanie Kościoła, w tym wpływowe dzieła, takie jak „O łasce i wolnej woli” oraz „Stopnie pokory”.

-Niestrudzone wysiłki na rzecz promocji monastycyzmu i Zakonu Cystersów, przyczyniając się znacząco do odrodzenia i szerzenia życia monastycznego w Europie.

- Aktywna rola w rozwiązywaniu kontrowersji teologicznych i promowaniu jedności Kościoła, zwłaszcza w debatach dotyczących nauczania Piotra Abelarda.

- Reputacja wynikająca z dokonania licznych cudów za jego życia i po jego śmierci, co jeszcze bardziej ugruntowało jego reputację jako świętego.

Kanonizacja Bernarda z Clairvaux była świadectwem jego głębokiego wpływu na Kościół i jego trwałego dziedzictwa jako szanowanego świętego i duchowego przywódcy.