1. Ochrona:Klaunki żyją wśród macek zawilka morskiego, które są uzbrojone w kłujące komórki zwane nicieniami. Te piekące komórki odstraszają potencjalne drapieżniki, w tym większe ryby, od atakowania klauna. W zamian anemon zyskuje ochronę przed drapieżnikami klaunów, takich jak motyl i damselfish.
2. Czyszczenie i usuwanie pasożytów:Klaunki działają jako „środki czyszczące” dla zawinięć morskich. Usuwają pasożyty, martwą tkankę i szczątki z macków zawilka, pomagając właściwie zachować zdrowie i funkcjonowanie anemonu. To zachowanie czyszczenia przynosi korzyści anemonowi poprzez zmniejszenie ryzyka infekcji i chorób.
3. Skrawki pokarmowe:Klaunki to wszystkożerne i żywią się różnymi małymi organizmami, w tym zooplanktonem i glonami. Podczas karmienia często upuszczają kawałki jedzenia w pobliżu macki anemonu. Anemon może uchwycić i spożywać te resztki żywności, uzupełniając własną dietę.
4. Zwiększony przepływ wody:Ciągłe pływanie klauna pomaga krążyć wodę wokół anemonu. Ten zwiększony przepływ wody przynosi tlen i składniki odżywcze do macki anemonu, ułatwiając lepsze oddychanie i pobieranie składników odżywczych.
Należy zauważyć, że chociaż klaunki korzystają z ochrony oferowanej przez zawilce morskie, nie wszystkie zawilki stanowią odpowiednie siedlisko dla klaunów. Klaunki mają specyficzną preferencję dla niektórych gatunków anemonowych, takich jak wspaniały zawilność morska (Heteractis Magnifica) i anemon bąbelkowy (Entacmaea Quadricolor).
Mutualistyczny związek między klaunkami i zawilcami morskimi jest klasycznym przykładem symbiozy w ekosystemach morskich. Oba gatunki zyskują znaczące zalety ze swojego związku, umożliwiając im rozwijanie się w ich środowisku.