Czy węgorze idzie do hodowania na morzu, a potem wracają?

Tak, wiele gatunków węgorza podejmuje rozległe migracje do hodowli. Najbardziej znanym przykładem jest węgorz europejski (Anguilla Anguilla). Węgorze są katadromialne, co oznacza, że ​​mieszkają w słodkiej wodzie, ale migrują do oceanu, aby się spawnować. Węgorze spędzają większość swojego życia w rzekach słodkowodnych i jeziorach. Jednak gdy osiągają dojrzałość płciową, przechodzą niezwykłą transformację i migrują z powrotem do oceanu. Ta migracja może obejmować tysiące kilometrów i może zająć kilka miesięcy, a nawet lata.

Kiedy węgorze docierają do oceanu, przechodzą kilka zmian fizjologicznych. Ich ciała stają się bardziej usprawnione, a ich płetwy stają się większe i potężniejsze. Zmiany te pomagają im pływać na duże odległości na otwartym oceanie. Węgorze również ulegają zmianie zabarwienia, stając się ciemniejszym kolorem.

Węgorze spawnują się na Morzu Sargasso, obszaru Oceanu Północnoatlantyckiego położonego na wschód od Bermudów. Dokładna lokalizacja terenów tarła nie jest pewna, ale uważa się, że Eels spawnuje się w bardzo głębokiej wodzie. Węgorze uwalniają miliony jaj i nasienia do wody. Jaja wykluwają się w larwy, które dryfują z prądami oceanicznymi.

Larwy ostatecznie wracają do rzek słodkowodnych i jezior. Przechodzą metamorfozę i przekształcają się w elvers. Elvers to małe, przezroczyste węgorze żyjące w słodkiej wodzie przez kilka lat. Następnie rosną w dorosłych węgorzy, a cykl zaczyna się od nowa.