- Adaptacja siedlisk:
Wiele zwierząt morskich ewoluowało i przystosowało się do specyficznych warunków środowiska słonowodnego. Ich cechy fizjologiczne i anatomiczne pozwalają im rozwijać się w warunkach zasolonych i o dużej gęstości wody.
- Obfitość składników odżywczych:
Środowiska słonowodne, zwłaszcza obszary przybrzeżne, ujścia rzek i rafy koralowe, sprzyjają bogatej różnorodności życia roślinnego i zwierzęcego. Obfitość źródeł pożywienia, w tym glonów, planktonu, ryb i innych organizmów, przyciąga zwierzęta do tych regionów.
- Tolerancja zasolenia:
Niektóre zwierzęta tolerują lub nawet wymagają wyższego poziomu zasolenia, aby przeżyć. Fizjologia ich organizmu przystosowała się do utrzymania właściwej wewnętrznej równowagi osmotycznej w warunkach zasolonych.
- Zmniejszona liczba drapieżników:
W niektórych środowiskach o większym zasoleniu w przypadku niektórych gatunków zwierząt presja drapieżników może również być zmniejszona. Obecność drapieżników i konkurentów nietolerujących soli może zapewnić nisze ekologiczne i bezpieczeństwo zwierzętom tolerującym sól.
- Unikalne interakcje ekologiczne:
Środowiska słonowodne sprzyjają unikalnym formom relacji ekologicznych, takim jak symbioza i komensalizm. Interakcje te umożliwiają różnym gatunkom tworzenie korzystnych stowarzyszeń w ich siedliskach słonowodnych.
Przykładami zwierząt żyjących w słonej wodzie są ssaki morskie (delfiny, wieloryby, lwy morskie), ryby (różne gatunki, od małych ryb po duże rekiny), bezkręgowce (krewetki, kraby, homary), żółwie i ptaki morskie, których funkcjonowanie zależy od środowiska morskiego. jedzenie i gniazdowanie.
Ogólnie rzecz biorąc, zdolność zwierząt do życia w słonej wodzie zależy od konkretnych adaptacji ewolucyjnych, zdolności fizjologicznych i obfitych zasobów biologicznych występujących w ekosystemach morskich.