Wielkie białe rekiny preferują środowiska otwartych ocean i są powszechnie spotykane na wodach przybrzeżnych, półkach kontynentalnych i w pobliżu wysp oceanicznych. Wiadomo, że tworzą długie migracje i można je znaleźć zarówno na wodach umiarkowanych, jak i cieplejszych. Jednak unikalne cechy Morza Marmara sprawiają, że jest mniej odpowiednia dla wielkich białych rekinów w porównaniu z preferowanymi siedliskami.
Czynniki takie jak ograniczona głębokość wody, wysoka aktywność człowieka oraz mieszanie słonej wody i słodkiej wody w Morzu Marmara wpływają na rozmieszczenie gatunków morskich. Maksymalna głębokość Morza Marmara wynosi około 1350 metrów (4430 stóp), co jest stosunkowo płytkie w porównaniu z głębokościami, które wielkie białe rekiny mieszkają. Ponadto obecność znaczącej działalności człowieka, w tym rybołówstwa komercyjnego, szlaków wysyłkowych i rozwoju przybrzeżnego, może zniechęcić wielkie białe rekiny od ustanowienia obecności w regionie.
Chociaż możliwe jest, że indywidualne wielkie białe rekiny mogą czasami wchodzić na Morze Marmara, te zdarzenia prawdopodobnie byłyby przejściowe i nie wskazują na stałą populację. Brak regularnych obserwacji, zapisów historycznych i badań naukowych potwierdzających ich obecność wskazuje, że wielkie białe rekiny nie są uważane za gatunek wspólny ani rezydentny na Morzu Marmara.