Jaką dietę ma dziobak?

Platypus ma wysoce wyspecjalizowaną dietę, która koncentruje się przede wszystkim na bezkręgowcach wodnych. Ich nawyki żywieniowe są możliwe dzięki ich unikalnym fizjologicznym cechom, w tym ich płaskie, skórzaste rachunki i zdolności elektrokolokacyjne.

Plankton i małe bezkręgowce:

Dieta Platypus składa się głównie z małych stworzeń wodnych, takich jak larwy owadów, skorupiaki (zwłaszcza krewetki) i ślimaki słodkowodne. Te bezkręgowce zamieszkują rzeki i strumienie, w których znajduje się dziobak.

Jak się karmi:

1. Struktura rachunku: Platypus ma szeroki i płaski rachunek pokryty elektroreceptorami. Receptory te mogą wykrywać sygnały elektryczne generowane przez ruchy mięśni bezkręgowców.

2. nurkowanie i wyszukiwanie: Platypus są wykwalifikowanymi nurkami i mogą pozostać zanurzone przez dłuższy czas. Nurkują się w wodzie i wykorzystują zdolność elektrokolokalizacji do zlokalizowania maleńkiej ofiary ukrytej pod powierzchnią.

3. Filtrowanie i odchylenie: Po zlokalizowaniu odpowiedniego obszaru żywieniowego dzioby używają rachunku, aby zakopać się w miękkim osadu lub wprowadzić wodę, usuwając ofiarę z ich kryjówek. Rachunek jest również dostosowywany do odfiltrowania bezkręgowców z błota lub wody.

Skład diety:

Specyficzny skład diety platysty różni się w zależności od dostępności ofiary w ich środowisku. Ich dieta może obejmować:

- Larwy Caddisfly

- Nimfy Mayfly

- Krewetki słodkowodne (takie jak Atya i Paratya)

- Świeżo raki

- Larwy robaków i owadów (np. Chironomidy)

- Małe ryby i jaja rybne

Zachowanie karmienia:

Platypus zwykle żywi się w nocy lub w warunkach o słabym świetle, spędzając godziny na żerowaniu w płytkich lub głębokich wodach. Mają woreczek w każdym policzku, którego używają do tymczasowego przechowywania żywności zebranych podczas wyszukiwania. Te woreczki z policzkami są opróżniane później, aby pochłonąć ofiary.

Warto zauważyć, że dziobak są ogólnie oportunistycznymi podajnikami i mogą dostosować dietę w oparciu o zasoby dostępne w ich środowisku. Ich zachowanie żerowania pozwala im odgrywać istotną rolę w utrzymaniu równowagi ekosystemów wodnych poprzez kontrolowanie populacji niektórych bezkręgowców.