1. Powiększona kość nadgarstka (pseudokciuk): Pandy czerwone mają powiększoną kość nadgarstka, która działa jak przeciwstawny kciuk, podobnie jak miś panda. Ten pseudokciuk pomaga im chwytać łodygi bambusa i manipulować nimi podczas jedzenia.
2. Mocne szczęki i ostre zęby: Pandy rude mają mocne szczęki i ostre zęby przystosowane do przecinania twardych łodyg bambusa. Ich zęby trzonowe ewoluowały i mają szerokie powierzchnie, które pomagają im mielić włóknisty bambus na miąższ.
3. Długi, elastyczny język: Pandy rude mają długi, elastyczny język, którego używają do wyciągania pędów i liści bambusa z wąskich szczelin i trudno dostępnych miejsc.
4. Grube futro: Pandy rude mają grube futro, które izoluje je od niskich temperatur panujących w górskich siedliskach. Jest to istotne, ponieważ bambus jest ich głównym źródłem pożywienia i spędzają dla niego znaczną ilość czasu.
5. Powolny metabolizm: Pandy rude mają stosunkowo powolny metabolizm, co pomaga im oszczędzać energię podczas trawienia diety bambusowej o niskiej zawartości składników odżywczych. Mogą spędzać do 13 godzin dziennie na jedzeniu, aby uzyskać wystarczającą ilość składników odżywczych z bambusa.
6. Mikrobiom jelitowy: Jelita pandy czerwonej zawierają wyspecjalizowane mikroorganizmy, które pomagają rozkładać celulozę i ligninę w bambusie, które w przeciwnym razie byłyby trudne do strawienia dla większości ssaków. Te drobnoustroje fermentują bambus w jelitach, wytwarzając składniki odżywcze, które panda czerwona może wchłonąć.
Te adaptacje, w połączeniu z ich zdolnością do wspinania się i manewrowania wśród gęstej roślinności, pozwalają pandom czerwonym rozwijać się w lasach bambusowych i efektywnie wykorzystywać to wymagające źródło pożywienia.