1. Brak szczęk:
Najbardziej charakterystyczną cechą Agnathanów jest ich brak szczęk. Podczas gdy wiele gatunków ryb ewoluowało szczęki, Agnathanie zachowały bez szczęścia usta z okrągłym lub owalnym otworem. Ta adaptacja pozwala im karmić ssącą, tworząc próżnię, która przyciąga ofiarę.
2. Struktury gardła:
Agnathans posiadają specjalistyczne struktury gardła w gardłach, których używają do karmienia i oddychania. Struktury te obejmują macki welarne i woreczki rozgałęzione. Welarne macki służą jako aparat karmiący filtr, podczas gdy woreczki rozgałęzione odgrywają rolę w oddychaniu i wymianie gazu.
3. Skale:
Agnathanie mają skale ochronne obejmujące ich ciała, zapewniając fizyczną obronę przed drapieżnikami i zagrożeniami środowiskowymi. Skale te mogą być cykloidem (gładkie) lub plaid (podobne do zęba). Skale niektórych agnatanów, takich jak minogi, składają się z unikalnego materiału białkowego zwanego keratyną.
4. System linii bocznej:
Wiele Agnathanów ma dobrze rozwinięty system linii bocznej, narząd sensoryczny, który pomaga im wykryć prądy wodne, wibracje i ruchy w otaczającym środowisku. Ten system pomaga im w nawigacji, unikaniu drapieżników i wykryciu ofiary.
5. Zachowanie migracyjne:
Niektóre Agnathanie, takie jak minogi i minogi morskie, wykazują zachowania migracyjne. Gatunki te podejmują ruchy na duże odległości między rzekami słodkowodnymi, gdzie spawnują się, do środowisk morskich, gdzie karmią się i rosną. Migracja pozwala im uzyskać dostęp do odpowiednich siedlisk i znajdować obfite zasoby żywności.
6. Pasożytowe karmienie (u niektórych gatunków):
Niektóre Agnathanie, takie jak minogi, ewoluowały pasożytniczą strategię żywienia. Mnajki przywiązują się do innych ryb, używając wyspecjalizowanych ust i zgarniającego języka do karmienia krwi żywiciela i płynów ustrojowych. Ta adaptacja umożliwia im uzyskanie składników odżywczych bez wydawania energii na złapanie ofiary.
7. Filtr Feeding:
Hagfishes, inna grupa Agnathanów, dostosowała się do karmienia filtra. Używają ust wyłożonych śluzem i struktur gardła do spożycia materii organicznej, w tym martwych lub rozkładających się organizmów, z dna morskiego. Ta adaptacja pozwala im wykorzystać źródła żywności, których inne ryby mogą nie być w stanie wykorzystać.
8. Zmniejszona kostium:
W przeciwieństwie do wielu innych kręgowców, Agnathanie mają chrzęstny szkielet, a nie w pełni kostki. To zmniejszenie masy kości pozwala na większą elastyczność i zwinność w wodzie, zapewniając im przewagę w unikaniu drapieżników i manewrowaniu.
9. Bioluminescencja:
Niektóre agnatany głębinowe, takie jak Pacific Hagfish, posiadają narządy bioluminescencyjne, które wytwarzają światło. Uważa się, że narządy te mają funkcje, takie jak komunikacja wewnątrzgatunkowa, odstraszanie drapieżników lub kamuflaż w ciemnych głębokościach otchłani.
10. Viviparity:
Niektórzy Agnathanie, takie jak Minagrey Pacyfiku Brook, ewoluowali żywe, co oznacza, że rodzą żywe młode. Ta strategia reprodukcyjna zapewnia, że rozwijające się zarodki otrzymują ochronę i pożywienie w ciele matki, zwiększając szanse na przetrwanie w trudnych środowiskach.
Te adaptacje pokazują różnorodne strategie przeżycia i role ekologiczne Agnatanów w różnych siedliskach wodnych. Pomimo swoich starożytnych ewolucyjnych początków, Agnathanie nadal utrzymują się i rozwijają we współczesnych ekosystemach, pokazując odporność i adaptację tej wyjątkowej grupy bez szczęścia.